Awesome name you have there!

Er is inderdaad veel veranderd.

Het is mischien niet aan mijn profiel af te lezen, maar ik ben ook op zoek. Ik heb een zwaar leven gehad waarin ik mezelf nooit kon uiten zoals ik was. Ik heb 20 jaar lang al mijn frustraties en emoties opgekropt, puur en alleen omdat ik deze niet mocht uiten. Ze zeiden dat ik gek was en uiteindelijk werd ik dat ook. Psychose, paranoia, depressie en zelf-haat beheersden mijn leven. Nu ben ik opzoek naar een manier om al deze opgekropte frustraties en emoties eruit te kunnen gooien, rust te vinden in mijn chaotische geest en een plek te vinden waar niemand mij afremt, waar ik mezelf kan zijn zonder dat iemand mij voor gek verklaart.

Jedija Silence,
I would be interesting in assisting you in your search for yourself. (The key to figuring out the unknown is to pay attention to the happening in the backgrounds of your dreams instead of being distracted by the foreground. Also next time you're in the dream setting you are most familiar with, try venturing beyond the horizon). I think in a series of shapes, colours, lines, and musical tones and sometimes it's difficult to translate movement and soundcolour to a language that can be spoken. If you can sense what my spirit tells you (very clearly, though nothing is obvious) your own thoughts will make sense again.
Yours truly,
Leif

Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een doel heeft, puur omdat je niet doelloos door het leven kunt gaan. Je leven zal dan minder zin hebben.. of meer je zal zelf minder zin krijgen in het leven. Iedereen leeft wel ergens voor. Het zei een baan, roeping of familie.. etc. Ik zie een doel als iets waar je voor wilt leven.
De pabo is een opleiding die je moet liggen, hetzelfde met wat je uiteindelijk gaat uitoefenen. Het leraar vak moet je liggen, zo niet.. dan is het een zware taak die je ondergaat. Heb je al wat ervaring in het werken met kinderen? Dat doel komt nog wel, welke dat zal zijn kom je nog wel achter. Het belangrijkste is dat je een keuze hebt gemaakt waarbij je voor jezelf rust creëert.

Het is ook raar dat mensen een richting lijken te kiezen. In het leven heb je verschillende stromingen waarin je je zou kunnen voegen. Natuurlijk kan het zijn dat je nooit meer van het pad afwijkt die je van te voren hebt gekozen, toch zal er ergens along the way een moment komen dat er een bepaalde afleiding is die je in dergelijke mate af laat wijken van het pad dat je bent ingeslagen. Het zei een gezinsuitbreiding, ongeluk, euforisch moment e.g. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een persoonlijk doel heeft in dit leven. De zoektocht naar dat persoonlijk doel vergt meer dan van te voren eentje stellen. Iedereen kan een doel of meerdere stellen, maar juist het vinden van dat ene doel word bemoeilijkt wanneer je waas voor je ogen hebt.
Mensen kunnen achteruit gaan maar nooit door een verkeerde waarneming, aangezien dit ook een leermoment is. Men gaat pas achteruit wanneer stil word gestaan bij wat er gebeurd. Er over na denken en het oprakelen. Zo kan ik ook je vraag beantwoorden. 2009 is voor mij een jaar geweest waarin ik veel van wat ik nog moest verwerken voor mezelf, achter me heb gelaten. Zelf vind ik dat juist het niet verwerken van gebeurtenissen je doen stil staan doordat je een waas voor je ogen hebt die je zicht belemmerd. Een waas dat je bang maakt vooruit te kijken. Sinds ik voor mezelf juist keuzes maak, ben ik er rustiger onder en maak ik mijn keuzes meer overwogen dan voorheen. Al is het optimistische er niet meteen in gekomen. Zelfs nu kan ik nog best pessimistisch zijn, maar in dergelijke mate dat ik mezelf niet te kort doe.
Want wat zijn jou plannen voor het verdere leven? Je staat nu natuurlijk aan het begin van je zelfstandige leven. 18 jaar met vraagtekens.

Ow.. had ik dan in het Engels gereageerd, dat gaat zo vanzelf hier soms. De één heeft een inderdaad meer belangstelling voor het één en de ander voor het ander. De één is ook meer filosoof als de ander. Ik denk dat het stilstaan bij bepaalde zaken in het leven cruciaal zijn om een richting te kiezen in het leven. Vroeg of laat zal iedereen zich toch de vraag moeten stellen. "Wat wil ik nu in het leven?". Is het niet zo dat we elke minuut wijzer en sterker worden, stapje voor stapje. Je leert van alles om je heen, je ervaart, voelt, reageert. Het is allemaal met elkaar verbonden. Maar met het opdoen van deze wijsheden zal het einde ook dichterbij komen. Het beste uit het leven halen zie ik door van momenten te leren en deze zodoende een andere maal anders te benaderen wanneer dit nodig zal zijn. Stil blijven staan bij wat er niet loopt in het leven is zonde voor de tijd en energie.

Do you know that you just inspired me to write? Your "about me" is something I have experienced and still experiencing. Questions are always there in life, no matter where we are, who we are or who we have become. Life holds a mystery for each yet to discover. It's a puzzle that lasts a lifetime. It's the space in the middle you fill in, piece by piece. Minute by minute we grow wiser, stronger, older. Minute by minute we fall further in the decay that is called life. It's up to us to make the best of life, whenever it seems like a bottomless hole of vague dreams and aspirations. Many people have been walking on a wire and survived, why can't we?